Αύγουστος

Πώς μπορώ να ξεχάσω, τις προεκλογικές του δεσμεύσεις;

Έχω περάσει κάμποσους Αύγουστους, άλλους με παρέα, άλλους χωρίς, άλλους εντός Αθηνών, άλλους εκτός, άλλους εκτός Ελλάδος (καλά, έναν εκτός Ελλάδος).

Ο Αύγουστος είναι ο χρόνος μη - χρόνος, ο μήνας που -για κάποιο διάστημα- η χρονική ροή σταματάει, παγώνει. Είναι ο μήνας που προηγείται του σχεδιασμού σου για του πως (θα ήθελες) να είναι η νέα χρονιά, ο  μήνας που σταματάς να σκέφτεσαι το πριν και το μετά, αδειάζεις το κεφάλι σου, κλειδώνεις τις έγνοιες σου σ' ένα συρτάρι δίπλα από τις υποχρεώσεις, αγναντεύεις το κύμα να σκάει στη θάλασσα και τον κόκκινο ήλιο, τη πιο λαμπερή πανσέληνο του χρόνου, κάνεις βόλτες στην άδεια Αθήνα, (που τελευταία όλο και γεμίζει πιο πολύ), (ξε)φεύγεις. Φυσικά ή νοητικά. Με παρέα ή χωρίς.

Ή τουλάχιστον έτσι ήταν παλιότερα.

Γιατί τα τελευταία χρόνια, ο Αύγουστος έχει γίνει ο μήνας που οι μπάτσοι κυνηγάνε μετανάστες στο κέντρο, ο μήνας που οι ελεγκτές σκοτώνουν επιβάτες για 1,40, ο μήνας που το Ισραήλ αιματοκυλεί την Παλαιστίνη, ο μήνας που οι μπάτσοι στις ΗΠΑ δολοφονούν 18χρονους, ο μήνας που βλέπουμε τη θάλασσα από την τηλεόραση, ο μήνας που χιλιάδες πρόσφυγες ξεφράζονται στις ακτές της Ελλάδας, ο μήνας που εθελοντές φροντίζουν τους πρόσφυγες που ολοένα και αυξάνονται στο Πεδίο του Άρεως, ο μήνας που η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου εξευτελίζεται ολοκληρωτικά, ο μήνας που αντί για θάλασσες, στην τηλεόραση βλέπουμε και ακούμε πόσο αναγκαίο είναι το νέο μνημόνιο.

Η οικονομική κρίση πιέζει ασφυκτικά τη χρονική ροή η οποία αψηφά κάθε κανόνα και συνεχίζει την πορεία της, παρά το γεγονός ότι είναι Αύγουστος.

Και έτσι φέτος, απ' ότι φαίνεται, τον Δεκαπενταύγουστο, παραδοσιακή ημερομηνία εξορμήσεων εκτός Αθηνών και χαράς απανταχού ληστών και μικροαπατεώνων, μαζί με την Παναγία θα γιορτάσουμε το νέο, πιο αβάσταχτο και πρώτη φορά αριστερό, μνημόνιο (μεγάλη η χάρη Του).
Και μάλλον, αντί για μπάνιο στη θάλασσα, θα κάνουμε, μπάνιο στον ιδρώτα μας, στη συγκέντρωση έξω από τη Βουλή.

Καλό υπόλοιπο του όποιου καλοκαιριού λοιπόν, με μια ευχή:

 Μέχρι τον επόμενο Ιούλιο να τους έχουμε αλλάξει τον αδόξαστο, ώστε να επιστρέψει ο Αύγουστος στον παλιό του, αγαπημένο χαρακτήρα.

Ή έστω, μέχρι τον μεθεπόμενο Ιούλιο.

Ή τέλος πάντων, μέχρι κάποιον Ιούλιο σύντομα.