η μη - προπαγάνδα είναι προπαγάνδα. Για την ακρίβεια, είναι η προπαγάνδα της μη - προπαγάνδας. Όπως ακριβώς και η απουσία πολιτικής στάσης, είναι πολιτική στάση (η πολιτική στάση της απουσίας).
Και μετά από αυτή τη βαθυστόχαστη σκέψη, ας πάψουμε να δίνουμε στην έννοια της προπαγάνδας αννητικό χαρακτήρα, ας απωλέσουμε το φερετζέ της "αντικειμενικότητας" που κάποιοι μας έχουν επιβάλλει να φοράμε και ας συνειδητοποιήσουμε επιτέλους ότι σε αυτή τη ζωή, τίποτα δεν είναι αντικειμενικό και τα πάντα έχουν πολιτική χροιά, όπως και πολιτική σκοπιμότητα.
Οι λέξεις, οι πράξεις, οι θέσεις, οι στάσεις ήταν, είναι και θα είναι βαθύτατα πολιτικές, ό,τι και αν μας λένε, ό,τι και αν λέμε εμείς οι ίδιοι.
Με αυτή την καινούρια γνώση που μόλις μας μεταλαμπαδεύτηκε πρέπει να πορευτούμε όλοι από δω και πέρα, γνωρίζοντας πλέον το βάρος των βημάτων μας και των πράξεών μας. Για να μην λέμε μετά "δεν ήξερα, δεν έφταιξα, δεν ευθύνομαι".
Καληνύχτα.
