Πάτρα, 23/5/2012
Φίλε κάτοικε των Ιτεών,
δεν σε γνωρίζω και ίσως να μη σε γνωρίσω και ποτέ. Δεν μένω στις Ιτιές και ούτε θέλω να ισχυριστώ ότι ξέρω πως είναι να μένεις εκεί. Επίσης δεν έχω χάσει ποτέ μου έτσι φίλο, αδερφό ή γείτονα και θέλω να ελπίζω πως αυτό δε θα συμβεί ποτέ.
Φίλε κάτοικε των Ιτεών,
γνωρίζω ότι προχθές τρεις μετανάστες σκότωσαν έναν φίλο, αδερφό, έναν γείτονά σου. Θέλω να σου πω ότι κατανοώ ο πένθος σου και προσπαθώ να συμπονέσω την οργή σου, όσο άδειο και ανούσιο και αν ακούγεται αυτό από έναν ξένο. Θέλω να σου πω ότι κατανοώ ότι ένας άδικος χαμός γνωστού μπορεί να σε οδηγήσει σε ακραία συναισθήματα, σε απόγνωση και στις ακραίες κινήσεις που μπορεί να σε φέρουν αυτά.
Φίλε κάτοικε των Ιτεών,
σε είδα χθες να στρέφεσαι με μίσος ενάντια σε ένα εγκαταλλειμένο εργοστάσιο οποίο ζούνε μετανάστες. Σε είδα να πετάς πέτρες. Σε είδα να προσπαθείς με μανία να μπεις μέσα. Σε είδα πλάι - πλάι με Χρυσαυγίτες να φωνάζεις "έξω οι ξένοι από την Ελλάδα". Σε είδα οργισμένο, χαμένο, να ψάχνεις με αγωνία να βρεις μια απάντηση, να προσπαθείς να λυτρωθείς.
Κάπου εδώ, φίλε κάτοικε των Ιτεών, θέλω αυτή τη δύσκολη ώρα να συγκρατήσεις την οργή σου και να προσπαθήσεις να σκεφτείς. Να προσπαθήσεις να σκεφτείς αν η οργή για τον άδικο χαμό του Θανάση Λαζανά δικαιολογεί τις ενέργειές σου. Να σκεφτείς αν η κατάλληλη απάντηση στα ερωτήματά σου, αν η λύτρωση που ψάχνεις είναι το ανελέητο κυνηγητό μεταναστών. Να σκεφτείς αν το γεγονός ότι τρεις εξ'αυτών σκότωσαν, ενοχοποιεί και αυτομάτως δεκάδες άλλους.
Φίλε κάτοικε των Ιτεών,
δεν πιστεύω ότι είσαι φασίστας. Και πιστεύω ότι μπορείς να καταλάβεις ότι το μόνο κοινό στοιχείο των μεταναστών είναι ότι προέρχονται από μια άλλη χώρα. Μπορείς να καταλάβεις ότι όλοι μεταξύ τους είναι άνθρωποι διαφορετικοί. Δεν συμπεριφέρονται το ίδιο, ούτε σκέφτονται το ίδιο. Δε νιώθουν το ίδιο και δεν πράττουν το ίδιο. Μπορείς να καταλάβεις ότι το γεγονός ότι κάποιοι από αυτούς σκότωσαν δεν σημαίνει ότι και οποιοσδήποτε άλλος χάρηκε με αυτό τον φόνο ή ότι οποιοσδήποτε άλλος είναι ικανός να σκοτώσει, όπως ακριβώς και ότι αν ένας Έλληνας σκότωνε κάποιον αυτό δεν θα σήμαινε ότι όλοι οι Έλληνες είναι δολοφόνοι.
Φίλε κάτοικε των Ιτεών,
ίσως μου πεις ότι ο φόνος του Θανάση Λαζανά δεν ήταν ο λόγος, αλλά η αφορμή. Ίσως μου πεις ότι τόσο καιρό ζείς κοντά σε έναν κίνδυνο, ζεις κοντά σε δεκάδες εγκληματίες. Ίσως μου πεις ότι η παρουσία των μεταναστών κοντά σου σε έχει κάνει να φοβάσαι να βγεις από το σπίτι σου. Και ότι η κινητοποίησή σου έξω από το εργοστάσιο της Πειραϊκής - Πατραϊκής δεν γίνεται από οργή, ή από δίψα για εκδίκηση, αλλά από φόβο για τη δική σου ζωή.
Φίλε κάτοικε των Ιτεών,
θα σου απαντήσω ότι δεν έχεις δίκιο. Και θα σου ζητήσω και πάλι να σκεφτείς. Να σκεφτείς σε ποιούς έστρεψες το μένος σου. Να σκεφτείς ποιούς κατηγορείς για εγκλήματα, να σκεφτείς ποιοί ζουν στο συγκεκριμένο εργοστάσιο. Να σκεφτείς ότι στο συγκεκριμένο εργοστάσιο ζούν νέοι άνθρωποι οι οποίοι αναγκάστηκαν να φύγουν από τις χώρες τους προς αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής. Άνθρωποι οι οποίοι είχαν δουλειές, σπίτια, οικογένεια και αναγκάστηκαν να φύγουν όταν είδαν την οικογένειά τους να πεθαίνει, όταν είδαν το σπίτι τους να καταστρέφεται από τον πόλεμο.
Άνθρωποι οι οποίοι ήθελαν να ζήσουν μια καλύτερη ζωή, μακριά από τον πόλεμο, μακριά από τις κακουχίες, άνθρωποι οι οποίοι αναζήτησαν το "μεγάλο ευρωπαϊκό όνειρο". Άνθρωποι οι οποίοι απλώς θέλησαν να χρησιμοποιήσουν την Ελλάδα ως πέρασμα για να βρεθούν σε μια χώρα στην οποία θα είχαν καλύτερη μοίρα, αλλά μόλις έφτασαν εδώ είδαν τα όνειρά τους να γκρεμίζονται. Είδαν το ελληνικό κράτος να τους εγκλωβίζει στην Ελλάδα. Ένα κράτος που ενώ δεν τους επιτρέπει να φύγει, τους κυνηγούσαν, δεν τους έδιναν ούτε στέγη, ούτε τροφή ούτε νερό.
Φίλε κάτοικε των Ιτεών,
οι μετανάστες της Πειραϊκής - Πατραϊκής δεν επέλεξαν να ζουν εκεί. Δεν επέλεξαν να ψάχνουν στα σκουπίδια για φαί, δεν επέλεξαν να κοιμούνται στα συντρίμια, δεν επέλεξαν να έχουν φτάσει πλέον στο σημείο ώστε να αντιμετωπίζουν με απάθεια το γεγονός ότι "προχθές τους έπιασαν και τους έδειραν οι μπάτσοι". Δεν επέλεξαν να χάσουν κάθε όνειρο, κάθε ελπίδα, και να προσπαθούν να επιβιώσουν. Απλώς κατήντησαν έτσι.
Φίλε κάτοικε των Ιτεών,
πριν στρέψεις πάλι την οργή σου σε αυτούς τους ανθρώπους, πριν κυνηγήσεις να σκοτώσεις ανθρώπους που δεν έχουν να φάνε, θέλω να σκεφτείς καλά ποιοί τους κατήντησαν έτσι. Και πριν μου απαντήσεις ότι " αυτό που με νοιάζει είναι να φύγουν" θα σου πω ότι αυτοί που θέλουν περισσότερο να φύγουν από 'κει μέσα είναι οι ίδιοι.
Φίλε κάτοικε των Ιτεών,
θέλω, εν τέλει, να σκεφτείς, αν το πρόβλημά σου είναι όντως οι μετανάστες. Αν οι όποιοι μετανάστες κλέψουν ή σκοτώσουν, το κάνουν από συνειδητή επιλογή και όχι επειδή οι συνθήκες τους αποκτηνώνουν. Αν ένα έγκλημα μεταναστών είναι χειρότερο από ένα έγκλημα Ελλήνων. Θέλω να σκεφτείς αν η ανελέητη επίθεση σε ένα πλήθος μεταναστών σταματήσει την μετανάστευση στην Ελλάδα.
Φίλε κάτοικε των Ιτεών,
επ'ουδενί δεν δικαιολογώ τον φόνο ή την κλοπή. Η προσωπική μου άποψη όμως, είναι πως οι μετανάστες δεν επιλέγουν να κλέψουν. Οι συνθήκες μερικές φορές τους αναγκάζουν, όπως ακριβώς αναγκάζουν και τους Έλληνες. Και η φυγή όλων των μεταναστών από την Ελλάδα δε θα σταματήσει τα εγκλήματα των Ελλήνων. Η επίθεση στους μετανάστες, πέραν του ότι είναι ανατία και άδικη, δεν θα τους τρέψει σε φυγή, ούτε θα σταματήσει τον ερχομό και άλλων στην Ελλάδα, γιατί ο λόγος της μετανάστευσης είναι οι συνθήκες οι οποίες επικρατούν στη χώρα του κάθε μετανάστη.
Φίλε κάτοικε των Ιτεών,
εν τέλει αυτό που φταίει είναι οι συνθήκες ζωής και εκείνοι που τις δημιουργούν. Γιατί ακόμη και να έφευγαν με έναν μαγικό τρόπο οι μετανάστες από την Ελλάδα, οι συνθήκες ζωής εδώ δεν θα άλλαζαν. Και αν τώρα οι μετανάστες αναγκάζονται να μένουν σε εργοστάσια και να τρώνε από τα σκουπίδια, δεν αποκλείεται στο μέλλον αυτός που θα το κάνει αυτό να είσαι εσύ. Και αν τώρα οι μετανάστες κλέβουν, στο μέλλον αυτός που θα το κάνει θα είσαι και εσύ.
Φίλε κάτοικε των Ιτεών,
την επόμενη φορά που θα στρέψεις τα πυρά σου θα ήθελα να είναι προς το σωστό στόχο. Πριν την επόμενη φορά που θα συμμαχήσεις με έναν Χρυσαυγίτη που προσπαθεί να καπηλευτεί καταστάσεις θα ήθελα να κάτσεις και να σκεφτείς καλά ποιοί σου φταίνε.. Πριν την επόμενη φορά που θα προσπαθήσεις να αφανίσεις κάποιον, θα ήθελα αντί να είναι ένας μετανάστης που νομίζεις ότι κλέβει, να είναι κάποιος που καταντάει τον μετανάστη (και τον Έλληνα) να κλέβει. Την επόμενη φορά θα ήθελα στόχος σου να είναι η κυβέρνηση. Στόχος σου να είναι το κράτος.
Γιατί, φίλε κάτοικε των Ιτεών, τώρα που γνωριστήκαμε λίγο καλύτερα, θέλω να σου εξομολογηθώ ότι αν ο χαμός ενός αθώου είναι λυπηρός, ο χαμός δεκάδων αθώων θα είναι και δεκάδες φορές πιο λυπηρός.
Φιλικά, για την επίθεση στην Πειραϊκή - Πατραϊκή στις 22/5,
Εγώ.
No comments:
Post a Comment