 |
| Διαδηλωτές κατά τη διάρκεια ενός ευχάριστου διαλείμματος από τη διαδήλωση στις 20/10 |
Παίχτηκε άγριο ξύλο μεταξύ του ΚΚΕ και άλλων. Το ποιοι ήταν αυτοί οι άλλοι δεν θα ξεκαθαριστεί ακόμη, αλλά θα μας απασχολήσει αργότερα στο κείμενο. Είναι ένας τρόπος να κρατηθεί ο αναγνώστης σε εγρήγορση ή αλλιώς προβοκάτσια του ταξικού μας εχθρού, όπως θα έλεγε και ένας ΚΚΕς.
Πολλά λέγονται, ακόμη περισσότερα υποθέτονται για το τι ακριβώς έγινε χθες, τι έγινε προχθές και τι θα γίνει στο άμεσο μέλλον. Εγώ μπροστά δεν ήμουν γιαυτό και θα πω λίγα λόγια για το τι συνέβη, όπως συνηθίζεται τελευταία σε ΜΜΕ και sites.
Το αναμφισβήτητο γεγονός είναι ότι το ΠΑΜΕ βρισκόταν στο Σύνταγμα με σκοπό την περικύκλωση της Βουλής. Η αλήθεια είναι ότι ο τρόπος που επέλεξε να το κάνει αυτός ήταν μάλλον πρωτοποριακός στρατηγικά, διότι οι συντηρητικοί πολέμαρχοι όταν τους μιλήσεις για περικύκλωση κτιρίου θα βάλουν με το νου τους ότι υπήρχε κόσμος γύρω γύρω από τη Βουλή. Αλλά όχι: η νεωτεριστική στρατηγική του ΠΑΜΕ τοποθέτησε περίτεχνα τρεις σειρές αλυσίδων αποκλειστικά μπροστά από τη Βουλή, τόσο μπροστά που κάλυπταν όλο τον δρόμο μπροστά από τη Βουλή. Βέβαια εγώ είμαι άσχετος από θέματα στρατηγικής και περικύκλωσης χτιρίων οπότε δεν θα κρίνω την κίνηση αυτή καθαυτή.
Κόσμος πολύς, αλυσίδες κακό, που λέτε μπροστά από τη Βουλή και μέσα στη Βουλή βουλευτές να ψηφίζουν το νομοσχέδιο. Ναι, μέσα στη Βουλή είχε βουλευτές γιατί μια πρωτοποριακή πτυχή του νεωτεριστικού στρατηγικού σχεδίου της ηγεσίας του ΠΑΜΕ ήταν να περικυκλωθεί η Βουλή αφού είχαν μπει οι βουλευτές μέσα. Επίσης αδιανόητο για μένα, αλλά όπως είπαμε εγώ εμπειρία δεν έχω και εκείνοι είναι και τόσα χρόνια στον λαϊκό αγώνα, κάτι παραπάνω θα ξέρουν.
Κάποια στιγμή, όπως επιτάσσει το ρεύμα της μόδας τώρα τελευταία, κάποιοι θέλησαν να φτάσουν κοντά στη Βουλή. Όταν λοιπόν έφτασαν στα μπλοκ του ΠΑ.ΜΕ , η περιφρούρησή του τους είπε «ΣΤΟΠ!» γιατί ως γνωστόν ένας αγωνιστής του ΚΚΕ δεν μπορεί να συγχρωτίζεται με κοινούς θνητούς, καθώς αυτοί ρέπουν εύκολα προς τον αντικομμουνισμό, υποθάλπτουν προβοκάτορες και έχουν AIDS.
Τότε αυτοί θυμώσαν πάρα πολύ, γιατί εκείνη την μέρα όλοι ήταν αποφασισμένοι να μπουν στη Βουλή και να κάνουν επανάσταση. Έτσι μίλησαν με τα μέλη του ΠΑΜΕ σε ήπιους τόνους . Ήταν ένας παραγωγικός διάλογος κατά τη διάρκεια του οποίου όλοι θυμήθηκαν διάφορα συγκινητικά γεγονότα που είχαν ζήσει μαζί στο παρελθόν, όπως κάτι που είχε γίνει κάποτε στη Βάρκιζα.
Φήμες λένε ότι μέλη από το ΠΑΜΕ έσπρωξαν μια κοπέλα, πάνω στη συναισθηματική φόρτιση. Το γεγονός είναι ότι κάποια στιγμή εκσφενδονίστηκαν μολότωφ και πέτρες από γύρω στα 500 μαυροντυμένα κουκουλοφόρα άτομα που ξεπήδησαν πίσω από τους διαδηλωτές προς το ΠΑΜΕ.
Αμέσως άρχισε μία συμπλοκή ανάμεσα σε μέλη του ΠΑΜΕ και τους κουκουλοφόρους, τους οποίους προσπαθούσαν παράλληλα να σταματήσουν και οι υπόλοιποι διαδηλωτές.
Και απ’έξω τις παίζανε, και μέσα οι βουλευτές ψηφίζανε. Τις παίζανε, ψηφίζανε, τις ξαναπαίζανε, ξαναψηφίζανε γενικά γινόταν ένας χαμός.
Άλλο γεγονός είναι ότι το ΠΑΜΕ είχε αρκετούς τραυματίες, και με καδρόνια και κράνη έδωσε τα αντίποινα για τους τραυματίες αυτούς. Φήμες λένε ότι κυνηγούσε τους προβοκάτορες, και ότι κατά τη διάρκεια του κυνηγητού αυτού την πλήρωσαν και αθώοι. Εγώ δεν ήμουν μπροστά, δεν γνωρίζω, δεν απαντώ.
Το θέμα είναι ότι το ΠΑΜΕ καθ’όλη τη διάρκεια είχε κλείσει το δρόμο μπροστά από τη βουλή, και έτσι τα ΜΑΤ που είχαν την τύχη να βρίσκονται εκεί από πίσω την άραζαν.
Παρόλα αυτά τα ΜΑΤ που είχαν την ατυχία κάτω από την πλατεία είχαν πιάσει δουλειά και πετούσαν δακρυγόνα, και κυνηγούσαν διαδηλωτές. Τους κυνηγούσαν προς τα πάνω, και επειδή το ΠΑΜΕ είχε κλείσει τους δρόμους και ως ανυποχώρητοι κομμουνισταί δεν μετακινόσαντο, ήταν κομματάκι δύσκολο για τους διαδηλωτές να ξεφύγουν.
Αλλά επειδή όλα τα ωραία κάποτε φτάνουν στο τέλος τους, το ΠΑΜΕ πήρε την απόφαση να φύγει κατά τις τρεις και τα ΜΑΤ στη Βουλή αφήσαν στη μέση την τελευταία παρτίδα τάβλι. Το ΠΑΜΕ αποχωρούσε λοιπόν ενώ παράλληλα οι διαδηλωτές που τρέχαν να ξεφύγουν από τα ΜΑΤ τρέχαν γύρω γύρω γιατί ακόμη οι δρόμοι ήταν κλειστοί, ενώ όταν ήταν πάνω, κοντά στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ ανακάλυψαν κάτι δυσάρεστο. Ξεκούραστα ΜΑΤ ερχόντουσαν από τα κενά που άφηνε το ΠΑΜΕ, ε και μετά από 7 ώρες διάλειμμα θέλαν να ασχοληθούν και αυτοί με κάτι (να ξεπιαστούν βρε αδερφέ) οπότε όποιον βρίσκαν εκεί κοντά, τον δέρνανε (δεν ήταν προσωπικό το ζήτημα).
Έτσι τέλειωσε το πρωτοποριακό σχέδιο περικύκλωσης της Βουλής που εν τέλει ούτε περικύκλωση ήταν, ούτε το ψήφισμα του πολυνομοσχεδίου εμποδίστηκε καθώς το ΠΑΜΕ που είχε αναλάβει το δύσκολο αυτό έργο και μετά από τους βουλευτές έφτασε και πριν από αυτούς έφυγε.
Μετά το ΠΑΜΕ η συγκέντρωση στο Σύνταγμα τελείωσε με συνοπτικές διαδικασίες, με ολίγον τι από ξύλο και δακρυγόντα. Α, είχαμε και έναν νεκρό.
Εκείνη και την επόμενη μέρα, το ΚΚΕ έκανε όπου μπορούσε δηλώσεις περί συντεταγμένης, οργανωμένης, προσχεδιασμένης δολοφονικής επίθεσης στο ΠΑΜΕ και κατηγορούσε
κυβέρνηση, ΣΥ.ΡΙZ.Α, ΛΑ.Ο.Σ, Δεν Πληρώνω, λέσχη Μπίλντενμπεργκ, πρωτόκολλα της Σιών, το Θεό και το κακό του το ριζικό για το τι συνέβη. Άλλους ευθέως άλλους απλώς για «υπόθαλψη παρακρατικών στοιχείων».
Η αλήθεια είναι ότι αυτοί που επιτέθηκαν στο ΠΑΜΕ ήταν προβοκάτορες, παρακρατικοί και κάποιοι θερμοκέφαλοι. Η αλήθεια είναι ότι δεν γίνεται να επιτίθεσαι σε άνθρωπο άοπλο σε τέτοια πλαίσια χωρίς να ενδιαφέρεσαι για το αν αυτός πεθάνει. Επίσης αλήθεια είναι ότι το ΠΑΜΕ με τη στάση του, περιφρούρησε άριστα τη Βουλή και βοήθησε τα ΜΑΤ στο έργο τους, καθώς στεκόταν εμπόδιο σε διαδηλωτές που προσπαθούσαν να ξεφύγουν.
Επίσης όμως αλήθεια είναι ότι εκείνη την μέρα, την μέρα που τόσες χιλιάδες άτομα είχαν βγει στο δρόμο για να διαδηλώσουν πέθανε ένας 53χρονος οικοδόμος. Για την ακρίβεια, το κράτος σκότωσε έναν 53χρονο οικοδόμο. Και το κράτος όπως λέει ο Μαρξ, συγκροτείται από δυο τάξεις με την μία να εκμεταλλεύεται την άλλη. Και την πάλη τους.
Και αυτή την πάλη πρέπει να ενισχύσουμε τώρα.
No comments:
Post a Comment