Καπιταλισμός: Ουστ!

Έρχεται λένε, μια φορά, όταν θες να πεις κάτι σοβαρό , που πρέπει να πέσουν οι μάσκες.
Την ώρα που δηλαδή ένας καλλιτέχνης θέλει να περάσει άμεσα την άποψή του στο κοινό του, πρέπει να τα λέει έξω από τα δόντια, τσεκουράτα. Να αφαιρέσει τα φανταχτερά περιτυλίγματα και τις όμορφες πλοκές και να βγει να τα πει. Ο ίδιος. Άνευ αντιπροσώπου.
Όχι ότι εγώ είμαι καλλιτέχνης και εσείς κοινό, αλλά κουβέντα να γίνεται.

Όποιος λοιπόν διαβάζει το άρθρο τούτο για να γελάσει ή περιμένοντας να δει καμιά φιλοσοφική παπαριά που στην πραγματικότητα δεν έχει νόημα και με αυτό τον τρόπο να την ερμηνεύσει όπως θέλει γιατί είναι μοναδικός και να νιώσει ικανοποιημένος με τον εαυτό του μπορεί να σταματήσει την ανάγνωση του άρθρου τώρα. Αν δε ένιωσε και προσβεβλημένος, μπορεί να σταματήσει και την ανάγνωση τώρα.
Ευχαριστώ για τη συνεργασία.

Ο ι υπόλοιποι τώρα: Σε αυτό το άρθρο εγώ είμαι εγώ, εσείς εσείς και ό,τι γραφτεί εδώ θα μπορούσα να το πω και αν βγαίναμε και για καφέ και είχα μόλις πριν κάνει σεξ ή αν ήμουν πολύ μεθυσμένος. ‘Η αν είχα κάνει σεξ μεθυσμένος. Ή αν είχα μεθύσει μετά το σεξ και μετά έπινα καφέ, πριν ξαναμεθύσω και…Τέλος πάντων.

Μετά από την ακατάπαυστη παπαρολογία, να μπούμε στο θέμα του άρθρου το οποίο δεν είναι άλλο από τον καπιταλισμό. Όσοι αρχίσατε να ουρλιάζετε και να τρέχετε γύρω – γύρω από το τραπέζι του σαλονιού φρικαρισμένοι και μόνο στην ιδέα μαρξιστικής ή (και) οικονομικής ανάλυσης μπορείτε να χαλαρώσετε . Στο άρθρο αυτό δεν αναφέρονται λέξεις όπως «κεφάλαιο», «εξουσία», «υπεραξία», «Eurogroup» ή «spreads». Και συνεχίζουμε.
Ο καπιταλισμός λοιπόν είναι ένα οικονομικό σύστημα, όπως όλοι ελπίζω ξέρουμε. Ελεύθερη αγορά, κεφάλαιο, εξουσία, υπεραξία, eurogroup, spreads. Σας την έφερα, suckers! Οκ μετά από αυτό, συνεχίζουμε. Στ’αλήθεια.

Όπως και όλα τα οικονομικά συστήματα ανά την ανθρώπινη ιστορία, επηρρεάζει αμεσότατα την κοινωνία, τη νοοτροπία, τρόπους συμπεριφοράς, ανθρώπινες σχέσεις και γενικά τα πάντα. Όποιος δεν το πιστεύει αυτό, είναι ηλίθιος.

Το θέμα μας λοιπόν είναι ο καπιταλισμός ως επιρροή της ανθρώπινης κοινωνίας.
Γιατί πέρα από το γεγονός ότι στην Κένυα πεινάνε ή ότι στην Ελλάδα σε λίγο απλώς δεν θα υπάρχουν κενές (το κενές είναι προαιρετικό, ίσως να μην υπάρχουν και καθόλου) θέσεις εργασίας και ευτυχώς δηλαδή, γιατί αν υπήρχαν αυτοί που θα τις κάλυπταν θα δούλευαν για ένα ξεροκόμματο, και άλλα τέτοια δακρύβρεχτα πλην όμως ρεαλιστικά, ο καπιταλισμός ευθύνεται για χίλια δεινά. Και κάπου εδώ θα διατυπώσω μια παγκόσμια αλήθεια που πολλοί φοβούνται να αποκαλύψουν: «ο καπιταλισμός είναι σκατά». Ω ναι. Δεν ξέρω πόσο σας έτσουξε, αλλά είτε το πιστεύετε είτε όχι, ισχύει στο έπακρο.

Μερικά παραδείγματα που ενισχύουν την άποψη: ο καπιταλισμός ευθύνεται που υπάρχουν πουτάνες, ο καπιταλισμός ευθύνεται που υπάρχουν δωρεάν πουτάνες, ο καπιταλισμός οφείλεται που υπάρχουν επί χρήμασοι πουτάνες που το παίζουν δωρεάν πουτάνες. Αλλά αρκετά με τις πουτάνες. Ας γενικεύσουμε λίγο.
Ο καπιταλισμός ευθύνεται που υπάρχει ιδιοκτησία. Και κάπου εκεί αρχίζει και γαμιέται το σύμπαν. Στην ανθρώπινη ιστορία λίγα πράγματα μπορούν να φτάσουν την καταστροφικότητα της ιδιοκτησίας. Μερικά που μου έρχονται στο μυαλό: Hitler, HIV, Εκκλησία, Ρετιρέ. Και ως εκ θαύματος, όλα αυτά είναι υπήρξαν επειδή ακριβώς υπάρχει ιδιοκτησία. Π.χ. αν δεν υπήρχε ιδιοκτησία, οι Γερμανοί δεν θα είχαν λόγο να κάνουν επεκτατικό πόλεμο στο οποίο να τον έχουν πιει (Α’ Παγκόσμιος) ώστε να χάσουν το γόητρό τους και τα λεφτά τους με αποτέλεσμα ένας κοντοστούπης να τους πείσει ότι οι Εβραίοι είναι η προσωποποίηση του 666 και ότι όλοι πρέπει να είναι ψηλοί και ξανθοί. Καλά κανείς νοήμων δεν βρέθηκε να του πει «Που πα ρε καραμήτρο…»; Τέλος πάντων.
Που λέτε, η ιδιοκτησία είναι καταστροφική. Αυτή ευθύνεται για οποιαδήποτε εμπόλεμη σύρραξη, για το ρατσισμό, για τη θρησκεία, για τις ειδήσεις του Mega, για το ότι η Ελλάδα χρωστάει, για το ότι χιλιάδες φοιτητές χάνουν το καλοκαίρι τους τσάμπα και λοιπά και λοιπά και λοιπά και λοιπά.

Γενικότερα, το θέμα λειτουργεί ως εξής. Σκεφτείτε ένα κακό στον κόσμο. Η ιδιοκτησία φταίει. Το να σας πω το γιατί είναι κουραστικό και ανούσιο και μάλλον θα μου έπαιρνε όλη μου τη ζωή και μία, ίσως δύο ακόμη. Ναι, τόσα είναι τα κακά στον κόσμο τούτο. Γενικολογώντας θα σας πω απλώς ότι επειδή υπάρχει ιδιοκτησία υπάρχει συμφέρον και όπου υπάρχει συμφέρον όλο και κάποια μαλακία γίνεται. Και ελπίζω να σας πείσω. Αν πάλι όχι, το κρίμα στο γοφό σας.

Το θέμα είναι ότι ο καπιταλισμός χρησιμοποιώντας τη δύναμη της ιδιοκτησίας δημιουργεί ψευδαισθήσεις. Συνήθως ανικανοποίητες, οι οποίες αν βέβαια ικανοποιηθούν απλώς αποπροσανοτολίζουν τον άνθρωπο από το στόχο του. Ποιος είναι αυτός; Δεν ξέρω. Που σιγά μην ήξερα δηλαδή. Σίγουρα πάντως όχι ένα διθέσιο αμάξι και σπίτι με 100 τ.μ. αυλή.
Κάποιος ρομαντικός θα μπορούσε να πει ότι στόχος του ανθρώπου είναι να έρθει σε επαφή φύση, να γεύεται απλές γεύσεις, να οσμίζεται αδρές μυρουδιές, να ζει. ΑΡΓΑ.
Ή τουλάχιστον αυτό κάνουν οι Αβορίγινες (το τόνισα σωστά). Αυτό και είναι ευτυχισμένοι.
Όποιος κάνει σχόλια περί δυτικής ιατρικής και νίκες του πολιτισμού, απλώς βρίσκεται εκτός θέματος. Προφανώς και δεν λέω να καταργήσουμε τα εμβόλια ή τα W.C.

Αλλά σκεφτείτε: ανοίγετε την τηλεόραση , βγαίνετε έξω, σερφάρετε στο internet. Όλα αυτά σε δευτερόλεπτα. Οι ταχύτητες απίστευτες. Γρήγορα αμάξια, γρήγορες γυναίκες, γρήγορα τηλεφωνήματα, γρήγορες σχέσεις (όπως λέει και τo Max Power Ιουνίου). Άνθρωποι που βιάζονται. Παντού. Όλο τρέχουν, όλο κάπου πάνε. «Χθες τη γνώρισα τη γκόμενα, σήμερα την πήδηξα, αύριο είμαστε μαζί, μεθαύριο χωρίζουμε». Ή «Ο Τάκης είναι αδερφός ρε, 2 μήνες κάνουμε παρέα».  Και έρχομαι και λέω. Γιατί τόση βιασύνη ρε παιδιά; Δηλαδή εντάξει, μια ζωή την έχουμε, αλλά κάπου αγχώνομαι. Λογαριασμοί, δάνεια, χρέη, ραντεβού, όλα σε κανονίζονται σε κλάσματα δευτερολέπτων. Όλα έχουν μια προθεσμία που πρέπει να προλάβεις αλλιώς τη γάμησες.

Τί σχέση έχουν όλα αυτά με την ιδιοκτησία; Μα η ζωή είναι γρήγορη επειδή ακριβώς ο χρόνος είναι χρήμα. Και το χρήμα υπάρχει επειδή ακριβώς υπάρχει η έννοια της ιδιοκτησίας. Μες στην βιασύνη του ο άνθρωπος δεν προλαβαίνει να ζήσει. Με την ιδιοκτησία ο άνθρωπος δεν καταφέρνει να ζήσει. Και για όλα αυτά ευθύνεται ο καπιταλισμός. Ουστ.